Μια απορριφθείσα ή αγνοημένη Ενέργεια της Αγάπης κρυσταλλώνει και παράγει μια παρεμποδιστική δύναμη που εξαπλώνεται στον μηχανισμό του ατόμου και δημιουργεί ψυχολογικές διαταραχές και ασθένεια. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί σταδιακά περισσότερες δυσκολίες μεταξύ των δύο προσώπων μέχρις ότου ο χωρισμός και στη συνέχεια η ολική αδιαφορία μεταξύ τους γίνει ένα παγιωμένο γεγονός. Ή η αγάπη μετατρέπεται σε εγωιστική επιθετική δύναμη που την ονομάζουμε μίσος. Το μίσος είναι μια απαιτητική αγάπη, μια αγάπη που θέλει να κατέχει. Εάν το άτομο δεν μπορεί να κατέχει, προσπαθεί να καταστρέψει το αντικείμενο της αγάπης έτσι ώστε οι άλλοι να μην το κατέχουν. Αυτός είναι ο τρόπος που η αγάπη μετατρέπεται σε απόρριψη. Το μίσος δεν αναγνωρίζει ποτέ το καλό στο άλλο πρόσωπο, αλλά μόνο τα άσχημα μέρη και αυτός που μισεί επικεντρώνει τη δύναμή του στις αδυναμίες του άλλου προσώπου, αυξάνει την κακοήθεια στον εαυτό του και έτσι γίνεται μια καταστροφική δύναμη στον κόσμο των ανθρώπων.
Γι’ αυτό οι καθοδηγητές του γένους συχνά μας συμβουλεύουν να ξεχνάμε, να συγχωρούμε και να προσπαθούμε να παραμένουμε αδιάφοροι, γιατί η χειρότερη προσκόλληση είναι η προσκόλληση του μίσους. Ασυνείδητα, αντιγράφουμε τα πράγματα που μισούμε· το να συγχωρούμε και να ξεχνάμε είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας διαλύουμε τις συσσωρευμένες, απορριπτικές και αρνητικές δυνάμεις που συνεχώς δηλητηριάζουν τον ψυχολογικό και φυσικό μας μηχανισμό. Μέσω της συγχώρεσης απελευθερώνουμε αυτές τις κρυσταλλωμένες δυνάμεις και τις μεταβάλλουμε σε Ενέργεια Αγάπης.
Τορκόμ Σαραϊνταριάν
